“Opa, met de knuffels spelen?” Vaste prik als onze kleinzoon bij ons komt. Het spel met twee knuffels die allerlei avonturen beleven. Onze kleinzoon speelt diverse rollen, variërend van slapend monster tot vuurspuwende draak.

Ik werd vanmorgen verliefd
op niemand in het bijzonder,
verliefd op iedereen
en alles om me heen.

Ik leef op een dag die
overgaat in slow motion,
wanneer een begrafenisauto
me passeert bij de supermarkt.
Een dag met de dood.

Een knipselgedicht - 2011

In een droom zie ik in een moment een glimp van Thuis. Deze droom is geen droom, want het is echt. Dit moment is geen moment, want daar is geen tijd. En deze woorden zijn slechts woorden, want daar zijn geen woorden. Ik zie jou en mij, maar eigenlijk zie ik ons, want daar is geen onderscheid. Ik zie wat er is, onze stralende glimlach, want daar is alleen maar Liefde.

Een knipselgedicht - 2012

feller het zonlicht
 
scherper de schaduw 

midden op de dag 

Een knipselgedicht - 2013

EenVandaag waarschuwt

voor schokkende beelden, 
de waarschuwing komt veel te laat

voor de kinderen in deze oorlog

Vera, voel je grootsheid vandaag. Je goddelijke grootsheid. Niet die menselijke grootsheid die zich afscheid van de rest of zich beter voelt dan anderen. Jouw grootsheid is eerder - bescheiden en krachtig - als water. Wees als water.

Een knipselgedicht - 2015

Laat herfst waaien, 
winter verstillen, 
voorjaar pril.